Op weg naar Sardinië

Donderdag 3 mei. Wil Hulst jarig maar de verkeerde Wil een smsje gestuurd. Sorry Wil, alsnog van harte gefeliciteerd; ik heb er wel aan gedacht maar had je mobiele telnr niet en geen internet. Afscheid van Marjolijn en op naar het meer van Puccini. Op camping Europa aangekomen, ving Ralf me al op en fietste voor me uit naar ‘onze’ straat.; gereserveerd voor de 20 campers. Marga was er nog en besloot mee te gaan naar Sardinië. Lekker gezwommen in het ijskoude zwembad en geborreld met de 5 solo’s: Yann, Theo, Betske, Marga en Jan van Vorsselen die niet verder naar t zuiden ging ivm eventuele verkoop van zijn huis. Leuk.
Vrijdag 4 mei. Op de fiets naar Viareggio, waar net 2 grote jachten uit de werf voeren. Langs de lange boulevard met de semi-deftige winkels gefietst en met Yann het strand op. De anderen gingen koffiedrinken en bleken daarna weer terug te zijn gegaan. Yann en ik zijn de (niets te zien) stad in gegaan voor een lunchje en vonden een prachtige fietsroute terug door een nationaal park, een soort duinenlandschap. Om 17u30 was onze hele grijsbonte groep aanwezig voor happy hour en daarna eten in het restaurant. Diverse soorten brood, ravioli bolognese en toen spaghetti alle vongole e aglio. Buikjes vol, maar Gang nr 3 kwam geheel onverwacht en bestond uit een gordon bleu met tomaten, basilicum, groene sla, gegrilde paprika en patat. Ik lag mezelf (en de volle maan) aardig in de weg dus niet geslapen en om 04u45 er uit voordat Attie ons om 5 uur kwam wekken. Om 05u10 vertrok de hele caravaan richting de haven van Livorno. Heel bijzonder om met 20 campers in het donker door een onbekende omgeving te rijden. De 9 verdiepingen tellende, giga Moby Dick vertrok om 08u05 en ik moest meteen aan dek om niet misselijk te worden. Het was fris en regenachtig en het ging steeds harder waaien; geen pretje om 7 uur buiten te zitten. Zo nu en dan was het even zonnig en minder koud zodat we nog een paar foto’s konden maken, bv van de donker-azuurblauwe zee. Het was een heel mooi schip (binnen althans) en ondanks het feit dat er heel veel auto’s en campers ingereden waren, vond je de mensen binnen nauwelijks terug. Plenty plek om de zitten en zelfs te slapen en allerlei mogelijkheden om te eten, zelfs een deftig restaurant. We voeren tussen Corsica en Elba door en ik heb nog even gezwaaid naar mijn oude fototoestel. De aanvaart op Sardinië was schitterend met aan beide kanten baaien met stranden, bergen en eilanden. Om 15u45 reden we van boord en richting de camping in Berchidda waar we om 16u30 arriveerden. In het restaurant hadden we een wijnproeverij met pan carrasau en pecorino en worst. Heerlijke zachte en frisse wijnen voor eur 2,50 per liter. Met een paar mensen ook een pecorino besteld van 2,5 kilo voor eur 37,50.
Zondag 6 mei 2012. Weer een rustdag (ik doe al bijna niets vergeleken bij vorig jaar), weer slecht weer en met Yann en Betske in mijn camper richting Costa Smeralda. Een prachtige route met onderweg een stop bij de Nuraghe Majori, de mooiste van noord-Sardinië en een combi van torens en laagbouw. Entree eur 2,50 met leuke uitleg van het meisje dat ons een grote zaklantaarn meegaf voor de gesloten toren (waarin kleine vleermuisjes en een nestje hingen). Yann en Betske genoten vooral van alle bloemen en planten langs de route, zoals de Afodil, die hier Asfodela heet, talloze klaprozen, wilde cyclamen, mini-lupini en nog veel meer. Porto Cervo was uitgestorven (zoals ook alle wegen). Heerlijk gegeten aan de oude haven: verse tagliatelle met Bottarga, = gemalen kaviaar van harder, en Yann met huisgemaakte pesto. Door de prachtige winkelpromenade teruggelopen. Allemaal organische gebouwtjes in mooie pasteltinten, evenals veel huizen langs de kust; er wordt heel mooi gebouwd en weinig hoger dan 2 – 3 verdiepingen. De winkeltjes waren helaas (of gelukkig) nog leeg. Ook Golfo Aranci was nat en verlaten maar de weg er naartoe was fenomenaal mooi. Na 190 KM waren we weer op het camp. Na een wijntje bij Betske met mijn ‘oude’ pecorino uit Maserno en koffie en thee in het restaurant, ging de goegemeente (schrijf je dat zo?) aan de Mirto, een lekkere likeur, volgens het etiket van bosbessen, maar dat ga ik checken want ik koop een fles van het spul dat alleen op Sardinie verkocht wordt. Het is een goede digestief, zegt Ralf; smaakt ook een beetje bitter en kruidig. Het is half 1 en de wind wakkert aan, de camper staat te schudden en het plenst ….