Terug naar en op t vaste land

Woensdag 30 mei 2012 afscheidsdiner Sardinie-reis.
De laatste weken zijn omgevlogen; het was een mooie reis met een leuke groep; 15 echtparen en 5 solo’s. Hier en daar wat ziektegevallen en motorische problemen met 3 campers maar alles is snel opgelost met hulp van Attie en Ralf Puliga, de Leidse reisleiders. Sardinie is een prachtig eiland met veel overblijfselen van duizenden jaren oude Nuraghi-nederzettingen. Ook vind je veel invloeden van het huis van Arragon, zo wordt Alghero ook wel het Barcelona van Sardinie genoemd; er is een grote ramblas langs de boulevard maar er loopt niemand op. Hier en daar zijn natuurlijk ook nog romeinse resten en zo zijn er nog enkele volksstammen die zich ooit hebben gevestigd op Sardinie. 30 mei hadden we ons afscheidsdiner op de camping in Valledoria; goed eten; eerst de traditionele worst en rauwe ham maar nu ook gegrillde paprika en een salade van een zure koolsoort (denk ik). Toen Mallareddus met spekjes (heerlijk) en verse ravioli met ricotta gevuld. Toen koteletten en worstjes met patat en na een stukje gebak en een glaasje mirto of limoncello. Gezellig bij de bar buiten koffie gedronken en nog lang genoten van de warmte. Attie en Ralf hadden voor iedereen een echt sardijns kadootje gekocht en ik mocht na loting het eerst kiezen uit kannen en vaasjes van terracotta met beschilderd kurk er omheen. We hadden zelf geld ingezameld (eur 5 p/p) wat met een smeuiige speech van (belgische) Piet bij het dessert werd overhandigd
Donderdag 31 mei al vroeg op pad omdat ik nog naar capo testa, capo d’orso en Palau wilde. Weer een schitterende route langs de kust. Capo testa is heel mooi gelegen op een rots met uitzicht op heel veel eilandjes. Bij capo d’orso moet je ca 10 minuten omhoog lopen (entree eur 2). Je staat dan op de rots die op een beer lijkt maar dat zie je op de officiële foto’s beter. Toen in Palau aan de haven een lekkere risottino met gamberi en kerry gegeten, er zaten hele kleine stukjes meloen in die naar abrikoos smaakten, hmmmmm. Ik kreeg daar een boekje over Palau en omgeving en zag dat er bij Arzachena nog diverse Nuraghi dingen te zien waren. Ik ben naar Coddu Vecchju geweest een tomba di giganti en heb alle andere sites rechts en links laten liggen, enigszins ivm de hitte maar ook vanwege de zwarte onweersbuien boven de bergen waar ik naartoe moest (Berchidda). Morgen gaan we niet met de ferry maar met een zgn campingboot: je mag dan in en bij je camper blijven en hij gaat een uur later. Heel benieuwd. Dan snel een camping zoeken in de Maremma, want het is vrijdag en warm dus dan gaan de italianen ook naar zee.
Vrijdag 1 juni al 8 weken aan het camperen : viva la dolce vita !
Om 06u15 rijden we weer in optocht naar de haven in Olbia. “Onze” boot van 08u00 ging niet dus waren we omgeboekt op, wat Ralf een campingboot noemt, maar doodgewoon een grote vrachtboot is met veel opleggers en waar je inderdaad nog net in je camper kunt komen. Toen hoorden we pas dat deze cargo moby er veel langer over doet dan de normale ferry die ca 50 KM per uur vaart en deze 30 KM en we vertrokken pas om 09u30. Er was weliswaar een bar aan boord, incl. restaurant maar de meeste tijd was daar niemand om koffie te maken,. Ze hadden al door dat Hollanders niet teveel verteren. Tussen 12u00 en 13u00 was er warm eten dat helaas koud was en vrij duur. Ik zei dat de frites koud was en kreeg wel meteen een bord vol hete na. De hele dag aan dek gezeten, gelukkig was het warm, en om klokslag 18u00 reden we er via een steile helling weer af. Ik had al een camping in de Maremma ingetikt en was om 19u30 op Stella Mare in La Rochette aan zee, een mooie camping in een pijnbos.
Vandaag, zaterdag 2 juni, voor de laatste keer het bed verschoond, het e.e.a. opgeruimd en uitgezocht en een poosje in en bij het enorme zwembad gelegen. Het is hier behoorlijk druk; er staan ca 150 ligbedden bij het zwembad en die zijn allemaal bezet. Het is zelfs nu om 18u00 nog bloedheet in de zon. Morgen tegen de middag naar Bracciano en dan naar Rome. ciao