NORA de oudste stad van Sardinie

Zondag 13 mei 2012
Richting het eiland San Antioco. Een prachtige weg langs de kust met smaragdgroene baaien en lange witte stranden, sterk geurende bloemen en struiken langs de wegen en in de weilanden. De bergen lijken wel aangelegde tuinen of parken met de veelkleurige bloeiende bolvormige struiken. Dwars door het leuke stadje Pula waar feest was en ik eigenlijk niet door mocht rijden maar ook niet kon keren, naar Nora. Volgens Andreas, de gids, de oudste stad van Sardinie, ooit gesticht als marktplaats tussen Italie en Spanje met een haven aan beide kanten van het eiland ivm de wind, zoals die ook vandaag flink waait hier. Een interessante rondleiding van 1 uur door de opgravingen van Nora, dat al gedeeltelijk in zee is verdwenen omdat de zeespiegel nu enkele meters hoger is dan ewen paar duizend jaar geleden. Veel van de opgegraven schatten heb ik dus gisteren in Cagliari in het museum gezien. Zo ook een hele oude steen met een tekst, zoals ik al dacht, van rechts naar links geschreven. In regel 3 staat de naam Sardinie al vermeld. Langs de kust (bij het witte huis aan de baai op de foto) zijn veel graven gevonden in de rotsen, vooral van kinderen en al dan niet geboren baby´s. Ook stond vlakbij een grote toren aan de kust, zoals die hier overal om de zoveel kilometer te zien zijn. Na weer een schitterende rit langs de kust, aangekomen op camping Tonnara, een mooie camping met idem zwembad, gelegen op een berg aan de zee. Eindelijk weer stroom en zelfs internet, wat hier nog erg moeilijk te vinden is in het begin van het seizoen.
Vandaag, 14 mei, op de fiets naar het dichtstbijzijnde dorp, en volgens de boeken een toeristisch stadje, Calasetta. Volgens de mensen van de camping 6 a 7 KM. Ik had t moeten weten, vorig jaar ging het net zo als ik ergens naartoe liep, het was 15,4 KM in een nogal steil gebied dus soms met meer dan 40KM de berg af (levensgevaarlijk) en de andere 50% de zware oude fiets duwend tegen de steile helling en dan ook nog mezelf onhoogsjouwend. Ondanks de frisse Mistral is het wel heel heet in de zon. Gelukkig waren we nog op tijd om een winkeltje aan te doen waar we allebei (Yann en ik) een korte(re) broek hebben gekocht. Heerlijk langs de grote haven geslenterd, de aankomst bvan de veerboot,traghetto uit Csrloforte, het andere eiland hier vlakbij, gevolgd en op een terrasje een hapje gegeten en een succo di pesca gedronken. Terug op t camp lekker gezwommen en tot mijn verbazing nog steeds internet terwijl ik tot 4 uur had betaald. Volgens mij is het dus gewoon gratis. Straks met de groep eten in het ristorante hier. Ben benieuwd of we weer vongole krijgen. Wel vis als hoofdgerecht besteld. Het eten is altijd lekker en de wijnen ook en geen hoofdpijn en draaidoppen. De camper staat tussen heggen van jasmijn en de geur stroomt hier naar binnen. Heerlijk. Morgen richting Buggerru. Ciao a tutti !!