zondag 2 juni Taranto en Gallipoli

Maandag 2 juni 2013 weer naar de kust richting Gallipoli. Eerste stop in het grote en enorm drukke Taranto. Makkelijk parkeren – met behulp van enkele locals, die me ook wel de stad wilden laten zien - bij een van de havens, onder het enorme Aragon-kasteel. Daar kon ik pas om 13u00 naar binnen maar 1,5 uur wachten wilde ik natuurlijk niet. Door de leuke oude stad naar de Dom, waar helaas net een mis begon en ik halverwege werd teruggeroepen. In een klein straatje zag ik staan kerkje van de Madonna delle Scale (trappen), gratis te bekijken. Via een hofje naar binnen waar een oud manneke mij de kerk, de sacristie en de woning van de kanunniken (er hebben er 3 gewoond) liet zien; grappig. Nog een paar niet mooie kerken bekeken en toen naar de visafslag bij de haven waar nog een vers tongetje op me lag te wachten, een zak abrikozen van de enige groenten/fruitboer, en verder maar weer met sompige schoenen en voeten van het spoelwater op de visafslag, hmmmmm. De kustweg gevolgd, door enkele wildwestddorpen met platte huizen, maar dat zal wel Afrikaans zijn. Het was inmiddels siesta dus geen mens te zien; wel veel auto’s bij alle restaurants langs zee, dus men zit te genieten van de zondagse maaltijd. Ik heb bij een Eurospin nog snel water, fruit en een courgette gekocht voordat ie dicht ging om 13u30.
De kust is één lang eind strand met hier een daar rotspartijtjes, lage duinen die begroeid zijn met donkergroene struiken en grijsgroen gras en dan weer stukken pijnbos met mooie badplaatsen; nergens een mens te bekennen, t is ook veel te koud, graad of 25C. Zelfs de enkele camperplaats die ik zag, was nog gesloten. Je kunt hier wel overal aan zee staan; je kunt overal het zgn (nogal ongeciviliseerde) strand oprijden, ruimte genoeg. De oude platte huizen worden afgewisseld met hele mooie nieuwbouw, soms in de vorm van een kasteel. Hier en daar een al dan niet mooi hotel, maar bijna allemaal gesloten. Gallipoli was ook erg druk, en hier ook met toeristen. Een vrij grote stad met een oud centrum op het schiereiland in 2 zeeën, zoals ze ergens schrijven. Leuke straatjes en een paar mooie gebouwen en kerken. Ook hier weer eenzelfde kasteel van de Aragons als in Taranto, maar niet open voor publiek. Om 5 uur op de mooie camping Baia di Gallipoli, grote velden met veel plek en meteen het zwembad in. Internet is gratis bij de bar dus als dat zo is, kan ik dit stukje meteen bloggen. En het klopt en de abrikozen vallen op mn hoofd, vers uit de boom.
Morgen naar de kaap van Santa Maria di Léuca, het uiterste puntje van de hak en dan weer ‘richting huis’. De KM teller geeft bijna 30.000 aan, dus bijna 5000 KM gereden in bijna 6 weken, dus dat valt mee.