VAALS 14 en 15 oktober 13

Maandag 14 oktober 2013, om 10u30 op weg naar Vaals, slechts 65KM via de snelste route. Moet je wel Nederland intoetsen anders kom je precies tegenover de camping uit maar dan aan de andere kant van de beek die de grens vormt tussen Nederland en Duitsland. Enfin, het was een prachtige route en een erg mooie ‘natuur’camping bij een eeuwenoude Limburgse hoeve, met heerlijk uitzicht op de Duitse bergen met Hollands(e?) uitziende koeien.
Nadat we even hadden gesnuffeld aan het surfen op het hier gratis world wide web, de beek (waarin fossielen te vinden zijn) overgestoken en een stukje door Duitsland en via het EK 2000-pad naar de stad gelopen. Bij de 2 aardige dames van de VVV allerlei info gehaald en tips gekregen en een enquete ingevuld; louter pluimen want je kunt een weekendje weg winnen.
Rondje aardig Vaals gewandeld, geschrokken van de prijzen in de Horeca, dus boodschappen gedaan bij good old Appy om weer zelf (Ria dan) te koken. Het was lekker wandelweer, 2x zo warm als gisteren en het wandelen in de heuvels hier stelt niets meer voor vergeleken bij de strapatsen die we in de Eifel hebben uitgehaald. Heerlijk gegeten en de rest van de avond eindelijk weer eens zitten facebooken ….. ziehier het resultaat.
Dinsdag 15 oktober 2013, Vannacht zo nu en dan regen, maar om 11u00 was het helemaal droog dus op pad naar de Vaalserberg en het Drielandenpunt , dat ooit 4-landenpunt is geweest toen er nog een niemandsland geheten Neutraal Moresnet aan toegevoegd werd na het Weens Congres (dat danste) in 1814. Dit nav het feit dat een ieder het exploitatierecht opeiste van de zeer winstgevende galmeimijnen (zinkerts) in Altenberg. De Duitsers wilden wel water bij de wijn doen, maar de Nederlanders niet en derhalve zwaaide het Weense congres met het zwaard van Damocles over de streek en besloot dat er een neutraal, 3-hoekig stuk land van 333HA kwam – dat pas in 1919 aan de Belgen is toegewezen.
Via de markt in het oude deel van Vaals, waar het bijna een beetje op Maastricht lijkt, kwamen we boven op de berg bij het hoogste punt van Nederland dus iets hoger dan 322 meter. Aangezien je moet betalen voor alles wat daar te doen is (ja Dorotique ook hier dus!) zoals bv het grote labyrinth en de 2 uitkijktorens (Wilhelmina en Boudewijn), waren we daar snel klaar. Gelukkig was er nog een jeugdorkest van de Glasgow Academy aan het spelen zodat er een beetje gratis vertier was. We zijn toen via een boswandeling de sompige berg afgedaald en door een paar dorpjes, eigenlijk gehuchten want het zijn niet meer dan een paar huizen langs de weg, weer naar de mooie natuurcamping de Gastmolen gewandeld; toch weer een KM of 20/25 gelopen vandaag; ’s middags heerlijk in het zonnetje. Ria heeft weer heerlijk gekookt dus de inwendige mens komt ook helemaal aan haar trekken. En de (wijn)voorraad nadert zijn einde…….