Zondag 14 juillet 2013

De dag begon al warm en het zou nog warmer worden achter het stuur naar België. In Belgisch Limburg dezelfde triest aandoende dorpen en stadjes net zo als in ons Limburg, zwarte zandsteen met vale bruine kozijnen, kleine ramen en alles potdicht met gordijnen.
We hadden een camping opgezocht bij Hasselt voor de chocoladewinkels en een leuke fietsoute maar de fietsroute door het natuurpark Bokrijk ging net de andere kant op. Daar waren de mooie vennen en de heidevelden waar we vervolgens langs reden op weg naar Mol.
We vonden de grote en mooie camping Zilverstrand, gelegen in een dennenbos met veel zacht verend gras en met een zwemplas met inderdaad zilverwit zand. In het hoofdgebouw vind je een subtropisch zwemparadijs, een restaurant en nog het een en ander aan recreatiegedoe en –activiteiten. Er zijn natuurlijk ook allerlei georganiseerde tijdsverdrijven, echter weinig gasten. Gelukkig was de disco op zaterdagavond.
Het was erg warm dus ik ben snel naar de zwemplas gegaan om te zwemmen en nog eventjes in de zon op te drogen. Lijn en Theo hadden inmiddels de zuurkool met uien, spek, worst en room klaar. Ik had nog een paar aardappels, room erdoor en smullen maar weer. Buikje, buikje, wat heb je goede dagen (een uitspraak van een belgische mevrouw in een hotel in duitsland in 1953, die mijn moeder nog regelmatig herhaalt). Helaas in Belgiè geen vuurwerk dus enigszins teleurgesteld te bedde.